Polityka handlowa zwana polityką zagraniczną albo międzynarodową, gdzie rząd decyduje o wymianie usług cen między państwami ku lepszemu osiągnięciu bilansu handlowego i wzrostu gospodarczego, jak i konkurencji. Tak jak w każdej dziedzinie, tak i tu do osiągnięcia zamierzonych celów potrzebne są następujące czynniki: cło importowane, ograniczenia ilościowe, bariery pozataryfowe, oraz subwencje eksportowe (czyli bezzwrotna pożyczka dla przedsiębiorstw, które eksportują swoje produkty), tak więc polityka handlowa jest powiązana z polityką ekonomiczną danego kraju. Cło ma na celu ochronę lokalnego rynku, jak i kontrolę zysku przedsiębiorstw. Ograniczenie ilościowe, tzw. embarga, lub kontyngenty służą do wyznaczania importu danego towaru do kraju oraz znalezienia jego zbytu. Trzeci czynnik przez bezpośrednie przepisy administracyjne, jak i prawne segreguje towary zagraniczne oraz porównuje z dobrami jak i usługami krajowymi, a subwencje eksportowe działają na wzmocnienie nie tylko eksportu ale i konkurencji między zagranicznymi producentami, jest to jedyny czynnik, który w żaden sposób nie ogranicza towaru.